تراشکاری (Lathing) یک فرایند ماشینکاری است که در آن قطعه کار روی یک محور ثابت می‌شود و ابزار برش به صورت خطی حرکت می‌کند.
این فرایند برای ایجاد سطوح صاف، شیارها، سوراخ‌ها و سایر ویژگی‌های شکلی روی قطعات کار استفاده می‌شود.
ماشین تراشکاری دستگاهی است که برای انجام فرایند تراشکاری استفاده می‌شود. این دستگاه شامل یک محور ثابت، یک میز که قطعه کار روی آن قرار می‌گیرد و یک ابزار برش است. ابزار برش می‌تواند به صورت دستی یا با استفاده از یک سیستم کنترل عددی (CNC) حرکت کند.
انواع مختلفی از تراشکاری طبق مجله رستگار صنعت وجود دارد، از جمله:
- تراشکاری افقی: در این نوع تراشکاری، محور ثابت به صورت افقی قرار دارد.
- تراشکاری عمودی: در این نوع تراشکاری، محور ثابت به صورت عمودی قرار دارد.
- تراشکاری ترکیبی: در این نوع تراشکاری، محور ثابت هم به صورت افقی و هم به صورت عمودی می‌تواند قرار بگیرد.
تراشکاری یک فرایند ماشینکاری بسیار انعطاف‌پذیر است که برای تولید طیف گسترده‌ای از قطعات کار استفاده می‌شود. این فرایند می‌تواند برای تولید قطعات کار با دقت و کیفیت بالا استفاده شود.
برخی از مزایای تراشکاری عبارتند از:
- دقت بالا
- کیفیت بالا
- انعطاف‌پذیری
- سرعت
برخی از معایب تراشکاری عبارتند از:
- نیاز به مهارت و تجربه
- هزینه بالای تجهیزات
- تولید قطعات با اندازه‌های بزرگ دشوار است
تراشکاری افقی
تراشکاری افقی یک فرایند ماشینکاری است که در آن محور ثابت به صورت افقی قرار دارد. این نوع تراشکاری برای ایجاد قطعات کار با شکل‌های گرد یا استوانه‌ای استفاده می‌شود.
ماشین تراش افقی دستگاهی است که برای انجام فرایند تراشکاری افقی استفاده می‌شود. این دستگاه شامل یک محور ثابت، یک میز که قطعه کار روی آن قرار می‌گیرد و یک ابزار برش است. ابزار برش می‌تواند به صورت دستی یا با استفاده از یک سیستم کنترل عددی (CNC) حرکت کند.
در تراشکاری افقی، قطعه کار روی میز ماشین تراش قرار می‌گیرد و محور ثابت در مرکز آن قرار می‌گیرد. ابزار برش به صورت خطی در امتداد محور ثابت حرکت می‌کند و سطوح صاف، شیارها، سوراخ‌ها و سایر ویژگی‌های شکلی را روی قطعه کار ایجاد می‌کند.
تراشکاری افقی یک فرایند ماشینکاری بسیار انعطاف‌پذیر است که برای تولید طیف گسترده‌ای از قطعات کار استفاده می‌شود. این فرایند می‌تواند برای تولید قطعات کار با دقت و کیفیت بالا استفاده شود.
برخی از مزایای تراشکاری افقی در رستگار صنعت عبارتند از:
- دقت بالا
- کیفیت بالا
- انعطاف‌پذیری
- سرعت
برخی از معایب تراشکاری افقی عبارتند از:
- نیاز به مهارت و تجربه
- هزینه بالای تجهیزات
- تولید قطعات با اندازه‌های بزرگ دشوار است
انواع مختلفی از ابزارهای برش برای تراشکاری افقی در رستگار صنعت وجود دارد، از جمله:
- قلاویز: برای ایجاد سوراخ‌ها استفاده می‌شود.
- مته: برای ایجاد سوراخ‌های بزرگ‌تر استفاده می‌شود.
- رنده: برای ایجاد سطوح صاف استفاده می‌شود.
- برس: برای ایجاد شیارها استفاده می‌شود.
- تراشکار: برای ایجاد سطوح صاف و زاویه‌دار استفاده می‌شود.
مدل عمودی
این نوع تراشکاری برای ایجاد قطعات کار با شکل‌های پیچیده‌تر، مانند قطعات کار با سطوح شیب‌دار یا منحنی، استفاده می‌شود.
ماشین تراش عمودی دستگاهی است که برای انجام فرایند تراشکاری عمودی استفاده می‌شود. این دستگاه شامل یک محور ثابت، یک میز که قطعه کار روی آن قرار می‌گیرد و یک ابزار برش است. ابزار برش می‌تواند به صورت دستی یا با استفاده از یک سیستم کنترل عددی (CNC) حرکت کند.
در تراشکاری عمودی، قطعه کار روی میز ماشین تراش قرار می‌گیرد و محور ثابت در مرکز آن قرار می‌گیرد. ابزار برش به صورت عمودی در امتداد محور ثابت حرکت می‌کند و سطوح صاف، شیارها، سوراخ‌ها و سایر ویژگی‌های شکلی را روی قطعه کار ایجاد می‌کند.
تراشکاری عمودی یک فرایند ماشینکاری بسیار انعطاف‌پذیر است که برای تولید طیف گسترده‌ای از قطعات کار استفاده می‌شود. این فرایند می‌تواند برای تولید قطعات کار با دقت و کیفیت بالا استفاده شود.
انواع مختلفی از ابزارهای برش برای تراشکاری عمودی در رستگار صنعت وجود دارد، از جمله:
- قلاویز: برای ایجاد سوراخ‌ها استفاده می‌شود.
- مته: برای ایجاد سوراخ‌های بزرگ‌تر استفاده می‌شود.
- رنده: برای ایجاد سطوح صاف استفاده می‌شود.
- برس: برای ایجاد شیارها استفاده می‌شود.
- تراشکار: برای ایجاد سطوح صاف و زاویه‌دار استفاده می‌شود.
تفاوت اصلی بین تراشکاری افقی و تراشکاری عمودی این است که در تراشکاری افقی، محور ثابت به صورت افقی قرار دارد، در حالی که در تراشکاری عمودی، محور ثابت به صورت عمودی قرار دارد. این تفاوت در نحوه حرکت قطعه کار و ابزار برش تأثیر می‌گذارد. در تراشکاری افقی، قطعه کار به صورت خطی در امتداد محور ثابت حرکت می‌کند، در حالی که در تراشکاری عمودی، ابزار برش به صورت عمودی در امتداد محور ثابت حرکت می‌کند.
نوع ترکیبی
این نوع تراشکاری برای ایجاد قطعات کار با شکل‌های پیچیده‌تر و دقیق‌تر استفاده می‌شود.
ماشین تراش ترکیبی دستگاهی است که برای انجام فرایند تراشکاری ترکیبی استفاده می‌شود.
این دستگاه شامل یک محور ثابت که می‌تواند به صورت افقی و عمودی قرار بگیرد، یک میز که قطعه کار روی آن قرار می‌گیرد و یک ابزار برش است.
ابزار برش می‌تواند به صورت دستی یا با استفاده از یک سیستم کنترل عددی (CNC) حرکت کند.
در تراشکاری ترکیبی، قطعه کار روی میز ماشین تراش قرار می‌گیرد و محور ثابت در مرکز آن قرار می‌گیرد.
ابزار برش می‌تواند به صورت افقی، عمودی یا زاویه‌دار در امتداد محور ثابت حرکت کند. این امر امکان ایجاد قطعات کار با شکل‌های پیچیده‌تر و دقیق‌تر را فراهم می‌کند.
تراشکاری ترکیبی یک فرایند ماشینکاری بسیار انعطاف‌پذیر است که برای تولید طیف گسترده‌ای از قطعات کار استفاده می‌شود. این فرایند می‌تواند برای تولید قطعات کار با دقت و کیفیت بالا استفاده شود.
انواع مختلفی از ابزارهای برش برای تراشکاری ترکیبی در رستگار صنعت وجود دارد، از جمله:
- قلاویز: برای ایجاد سوراخ‌ها استفاده می‌شود.
- مته: برای ایجاد سوراخ‌های بزرگ‌تر استفاده می‌شود.
- رنده: برای ایجاد سطوح صاف استفاده می‌شود.
- برس: برای ایجاد شیارها استفاده می‌شود.
- تراشکار: برای ایجاد سطوح صاف و زاویه‌دار استفاده می‌شود.